خب من توی یه شهر خیلی کوچیک با سطح فرهنگی پایین زندگی میکنم و توی تمام خانواده مادری من( شامل 6 خاله و 3 دایی و حول وحوش 30 یا 40 تا پسر و دختر وداماد و عروس) هیچکسی که اهل کتاب و نت باشه نیست!!! خونواده پدری که بماند .حتی پیدا کردن دوستایی که اهل این جور چیزا باشن خیلی ساده نیست کسی که مثلا از رویدادهای فرهنگی روز باخبر باشه یه آدم امروزی دیگه, نهایتش پول خرج کن های حرفه ای هستند یا بهتر بگم دهاتی های پول خرج کن. همه دلخوشی من همین نت هست و چندتا وبلاگی که میخونم و ...خلاصه اینکه آرزوی این روزای من داشتن یه جمع دوستانه هست. اینا رو گفتم تا هم دلتنگی ساده و کوچک خودم رو گفته باشم هم بعضی از شماها قدر زندگیتون رو بیشتر بدونید. آخه آدم چقدر میتونه خودش باشه و کتابای خودش و فیلمای خودش و خودش. خیلی دلم دوست میخواد. بی نهایت دوستتان دارم
سلام . . . فعلا نظری ندارم ! لطفا تو هم بیا بخوان مرا !
افکار خودتو دست کم نگیر هییییییییییچ وقت
نشون دادی خیلی پسر قوی و شجاعی هستی
بهت تبریک میگم
ما هم خوشحالیم که هر روز میبینیمت
این که کسایی که باهاشون زندگی می کنی نفهمنت یا دنیاشون با دنیای تو فرق داشته باشه ربطی به این نداره که تویه شهر کوچیک زندگی کنی یا یه شهر بزرگ
خوبه که متفاوتی